Niepodległość, 1982, Numer 8-9: Jan Lawicz


	Niepodległość, 1982, Numer 8-9
	Jan Lawicz - Wiersze
	Krzyż Ten krzyż wam przeszkadza nie pozwala kłamać do końca Ten krzyż wam przeszkadza cieniem kładzie na słowa Ten krzyż wam przeszkadza każe bać się skrycie Ten krzyż wam przeszkadza mówimy to każdym wieńcem i wiemy, że nieznani sprawcy dobrze wykonują swoją robotę choć potem nad ranem będą przeklinać ustrój że każe im tłuc się po nocy. Powrót Powrócą chłopcy z wojny nikt na nich nie będzie czekał tarcze zamienią na taczki hełmy na berety kwiatów nie dostaną o zwycięstwach nie będą mówili chętnie w gronie pokonanych sąsiadów blizn nie pokażą tylko palce otarte rękojeścią pałki orderów nie założą bo boją się spojrzeń Powrócą chłopcy z wojny nikt na nich nie będzie czekał Z początku będą wierzyć że ojczyzna wołała Później już sami pojmą że wołał generał. Są w ojczyźnie rachunki krzywd Są w ojczyźnie rachunki krzywd są różne sprawy ponure obca dłoń ich nie przekreśli Nawet to jej się nie śni Obca dłoń pociąga za sznurek. A kiedy przyjdą i nocą kolbami w drzwi załomocą posłuchaj jak mówią przed domem „Stań u drzwi ! Bagnet na broń. Teraz łomem W mundurach jak w naszym wojsku twój wyłamują próg Nie pytaj: Kto tam ? Po co ? Przecież to wróg tyle, że mówi po polsku. Lecz choć znów smakować będzie gorzko na tej ziemi więzienny chleb - Nie zastraszą ! Za ta dłoń podniesioną nad Polską kula w łeb tym co do niej się łaszą. - - - Wczoraj było w dzienniku że znów gdzieś robotników podburzyli prowokatorzy Wyjaśniali dziś z rana że to sprawka Reagana - Towarzysze, czyście nie chorzy Po co groźne te słowa i do kogo ta mowa ? To wyłącznie wasza zasługa, że nie trzeba podżegać by już nikt nie chciał tego co dziś mają bracia zza Buga.